1.bölüm

Karşımda duran bu adamın kalbimde bir yeri olacağını hıç düşünmemiştim.
"Alev!"
Sesiyle irkilmiştim, noldu manasında gözümü kırpıştım
"efendim?" dedim. Gözümün içine öyle bir bakmıştı ki ona sarılasım gelmişti.
"ne duruyorsun sarıl o zaman" demişti
"sanırım yine dışımdan konuştum değil mi?" oda bana yıne o kocaman gülüşünden bahledip,
"olabilir" deyip kolarını kocaman açıp "hadi seni bekliyorum" dedi sanki ayaklarım o komutu bekler gibi yanına gidip kocaman sarılmıştım.
Ve şu saaten sonra şunu çok daha iyi anlamıştım, ben bu koca yürekli patronuma aşık olmuştum...