Description
Acılarından kaçarken eski paramparça ahşap bir binanın merdiven boşluğunda ilklerini bulan Çisem, başta ne kadar uzak olsalar da zamanla birbirlerinin eli ayağı olduklarını fark eder. Zamanla hem öfke hem sevgi hem aşk ve özellikle bağlılığın ne olduğunu öğrenirler '' Yağmur' um bizim acılarımız kelebeği kozasıdan çıkardı. Seni bana verdi ben daha ne isterim. '' ''O gün o Yağmurda çok şey değişti. Acılar sevgi oldu, öfke şefkat '' '' Kelebek acıdan doğar mı ? Doğarmış biz acı dolu kozamızdan rengarenk kelebekler olarak çıktık. ''
GİRİŞ
