Glitch

«....Μια άβυσσος με μυριάδες αστέρια να μας φωτίζουν τον δρόμο προς την ελπίδα» γέλασε στη μνήμη των λόγων του Κόνορ. Γέλασε δυνατά και ειρωνικά. Γέλασε με την καρδιά του όλη και αυτό το γέλιο έβγαλε από μέσα του όλη την κρυμμένη θλίψη και την ντροπή.... Σπάραζε για την ανθρωπότητα που είχε εναποθέσει τις ελπίδες της σε τούτο το ταξίδι. Διότι, αν διένυαν μια άβυσσο όπως ακριβώς υποστήριζε ο Κόνορ, τότε τα τέρατα δεν θα αργούσαν να εμφανιστούν και στις περισσότερες ιστορίες οι δαίμονες ήταν μονάχα προσωπεία των πιο αναπάντεχων ανθρώπων."