Description
Özgün bir kurgudur... "Hercai olduğunu biliyoruz ama bari nezaket kurallarını unutma da kızla tanış." Kardeşinin anne tonlamasında azarlamasıyla bakışlarını kızın üzerinden çekip Simge'ye döndüğünde, dudağının kenarını kıvırarak masadan kalktı. Böylece çekip gitmeyecekti elbette. Simge'nin cezası bu kadar basit olmayacaktı. Yavaşça masanın tam ortasına kadar yürüyüp, sevimli ortağıyla, sevimli kardeşinin arasında durduğunda, bu sefer de yine bakışlarını yeşil gözlerin sahibine dikerek alayla fısıldadı. "Kendisini davet etmememe rağmen buralara kadar geldiğine göre, sevimli ortağımın beni tanıyor olması gerekir. Eminim ki de tanıyordur ama böyle bir deliyle çalışmak istediğine göre onun da tahtaları pek tamam sayılmaz. JNS'ye hoş geldiniz genç bayan, umarım projeyi bitirinceye kadar Hande Baladın'a sabredebilirsiniz." Söyleyecekleri bittiğinde arkasını dönerek kapının koluna uzandı. Tek istediği şey bu odadan bir an önce ayrılıp, Simge'nin daha başka ne haltlar yediğini incelemekti ama tam arkasından yükselen ses adımlarını durdurmasını sağladı. "Ben nelere sabretmedim ki bir kendini bilmezle yılmam. Merak etme benim de adım Zehra Güneş ise başladığım işi yarım bırakmayacağımdan emin olabilirsin. Sen kendin için endişelen. Umarım bu patavatsızlığın çalışma şekline de yansımamıştır." Dakikalardır susan uslu kız nihayet dile gelmişti. Sakin ama meydan okuyan sesi Hande'nin yüzünde tebessüm yaranmasını sağladı. Arkaya dönmeden yarı alay, yarı ciddi bir sesle cevapladı onu. "Ne hoş! O zaman memnun oldum Zehra Güneş!"
*1*
