duyuru

Beni sevdiğini sandım ona sığındım ama gerçek sevgiyi bambaşka birinde tadınca gerçekten de onun sevgi olmadığını anladım.

Mutsuzdum hemde çok ama kimseye bunu anlatamıyordum. Karşımda bana doğru eğilmiş adama baktım. Ah herkesin gözü üstümüzdeydi zaten.

"Hadi giydir şapkamı, bana birşey olursa sen sorumlusun ona göre"dedi gevşek gibi sırıtarak.

Sessiz bir şekilde elime tutuşturduğu şapkayı kafasına geçirdim. Elimi çekeceken elimi tutu.
"Üzgünsün, noldu biri sana birşey mi yaptı?"

Başımı iki yana salladım. Elimi çekmeye çalıştım ama bırakmadı. Gözlerim dolmaya başladığında dolu gözlerle ona baktım.
"Bana sarılır mısın? Çok ihtiyacım var" sesim çok titremişti umarım anlamıştır.

Beni kendine çekip sıkıca sarıldığında bende kollarımı boynuna doladım. Kafamı boynu ile köprücük kemiği arasına yerleştirdim. Çok huzurluydu hemde olmaması kadar.