Prolog

Dwoje marzycieli dążących z zapartym tchem ku swym największym marzeniom spotyka się pewnego dnia. Jakże inaczej mogłoby się to zakończyć jak nie choćby przyjaźnią? Niestety wszystko ma swój koniec, a w tym przypadku był on zdecydowanie przedwczesny. Lecz tak, jak kwiaty zakwitają co roku na wiosnę, tak samo ta więź odżyła. Mijają ponad dwa lata. On jest już niemalże na szczycie swych marzeń, ona dopiero wspięła się na pierwszy schodek. On wyciąga do niej pomocną dłoń, a ona w życiu nie przypuszczałaby, że coś mogłoby pójść nie tak, teraz, kiedy wszystko wydawało się być w jak najlepszym porządku...

TO NIE JEST TŁUMACZENIE