Description
Gözlerimden bir damla yaş daha düştü. Gözlerinin içine bakmak istiyordum,ona masum olduğumu söylemeliydim. 'Ne masumluğundan bahsediyorsun Dicle?' Diyen iç sesim de gerçeklere bir fiske daha vuruyordu. Ona bakmaya yüzüm yoktu ki! Karşımdaki adamsa ne desem inanacaktı. Gerçekleri yalansamda inanacaktı. Bunların yalan olmasını istiyordu o da benim gibi. Ama artık ona yalan söyleyemezdim. Her şey bitmişi! "Dicle ne olur o piçin yalan söylediğini söyle güzelim. Ne olur gözlerimin içine bak ve bu yaşadıklarımızın yalan olmadığını söyle!" Sesindeki hayal kırıklığı ve çaresizliği asla unutamayacaktım. Kafamı iki yana salladım. "Sana söyleyecektim ama..." Bir an geriledi. Kafasını hızla iki yana salladı. "Hayır hayır. Yalan söylüyorsun! Benim Diclem bu kız olamaz. Bu...bu olmamalı." Hıçkırıklarımdan kendimi açıklayamıyordum bile. Onu seviyordum ve şimdi de kaybediyordum. Bunu göze alamazdım. Arkasını döndü bana. Bense bağırmaya çalıştım "Ege!"