Giriş

Leyla, yattığı hastane odasında ölümü bekleyen bir kadındı. Yalnızlığında boğulmasına ramak kala eline aldığı telefondan bir numara salladı.

Ve salladığı numara, hapishanede yaşayan bir mahkuma aitti.

📮

Leyla: Konuşacak kimsem yok. Bir çiçeğim bile yok.

A: Çiçeklerle derdin ne senin? Çok çiçek istiyorsan git kendine saksıda çiçek al. Her neyse, benim de konuşacak kimsem yok ama senin gibi zırlamıyorum.

Leyla: Çiçeğinde mi yok?

A: Çiçeğim de yok manyak karı.

Leyla: Karı değil, kadın. Ayrıca kadın olduğumu nereden anladın?

A: Hangi erkek konuşacak bir çiçeğim bile yok diye zırlar ki?

Leyla: Haklısın, o zaman sen de erkek olmalısın. Neyse, bak senin de konuşacak kimsen yokmuş! Neden birbirimizin mesaj arkadaşı olmuyoruz?