Bir: Müsadenizle

Sorumluluk..
Kendini geliştirmek..
Büyümek..

Çok erken tanımıştım bu kelimeleri. Daha doğrusu tanımak zorunda kalmıştım.

"Her şeyin üst üste geldiği o an tükenmişliğin ifadesini yüzümüze koyalım, pes edelim, susalım diye beklediler. İnsiyatif önce 'biz'di sonra ise üstüne bıçakla izi atılmış yarıdan ayrıldı. Sen ve ben olarak.."

.........

"Çıkabilir miyiz?"

Gülümseyip elini ensesine attı.
"Imm, hayır."

Dediği ile arkadaşları gülerken erkek olduğunu unuttuğumu anladım. Gözlerimi çenesine sabitleyip hiçte hoş olmayan bir ses tonuyla konuştum.

"Sizinle değil, arkadaşım ve ben asansörden çıkacağız, müsadenizle."

........

~Bir Miri Hikayesi..