giriş

+18 ögeler içermektedir.

"Ne çok özlemişim seni." Gözlerimi kapattım. Bedenim sızlıyordu. Hayır, ağlamayacaktım.

"Canım adam deyişlerini." Demeyecektim. Artık bir canım yoktu. Kendini benden söküp almıştı.

"Gülüşünü." Gözlerimi açtım. Kinimi belli edercesine güldüm. Ona doğru bir adım attım. Bu sefer ayaklarım buna izin verdiler, çünkü söyleyeceklerim hoşlarına gitmişti.

"Ne çok özlemişim," dedim.

"Eskiden dürüstlüğüyle beni kandıran adamı." Gülüşü anında yüzünden silindi. Çehresi artık ifadesizdi.

"Güzelim diyerek saçlarımı okşayan o yalancı adamı." Sözümü kesmeye yeltendi.

"Ecmel lütfen böyle yap-" Güldüm. Bu gülüş onun sevdiği gülüş değildi.

"Eskiden beni kendinden çok sevdiğine inandığım bir adam vardı. O küçücük mahallede köşe bucak kaçarak aşkımızı yaşadığımızda ne kadar eğlendiğinden bahsederdi bana." Gözlerinin dolduğunu gördüm. Roldü. Rol yapıyordu. Emindim.

"Ben ilk o mahalle de aşık oldum. İlk o mahallede öpüştüm. İlk o mahallede seviştim. İlk o mahallede nefret ettim." Burnumu çektim, ağlamak üzereydim.

"Hepsi seninleydi." Dudakları titredi.

"Ben yine o mahalledeyim ama hiç birşey hissedemiyorum."

Cover by: @kirikcicekpapatya 🤍