Description
"Ay Güneş'i deliler gibi seviyormuş ama bir türlü söylemiyormuş Bir gün cesaretini toplayıp Güneşe açılmış. Gece yarısı buluşmak üzere sözleşmişler ay beklemiş beklemiş ama güneş gelmemiş Ay gece boyunca ağlamış Ta ki sabah oluncaya kadar güneş oraya gelmeyince ay zamanla ışığa sinir olur çünkü ışık Güneş'in gölgesidir ay sürekli ağlar artık Güneş'i olmadığı karanlık yerlerde dolaşır çünkü her ışık parçası ona Güneş'i hatırlatır Sadece geceleri dışarıya , sözleştikleri yerde bekler Güneş gelinceye kadar. Güneş gelince gider ordan aradan yıllar geçmiştir. Ay artık ağlamaktan yorulmuş ve döktüğü her gözyaşı yıldız olmuştu" "keşke anlatmasaydın üzücü bir hikeyeymiş" "hayatta bazen üzülmekte gerekir" "sonra ne olmuş peki" "ay en iyi bildiği şeyi yapmış kaçmış ağlamış" Hande derin bir nefes aldı "keşke kavuşsalardı" "belki bir gün kavuşurlar..." "belki..."
1
