Boşluk

"Ölmek mi istiyorsun!"
"E...ev...evet."
"O zaman şu an ölüme koşuyormuşuz gibi düşün tamam mı?"

Ben, bir yabancı ve ellerinde olan ellerim. Birlikte ölüme doğru koşuyoruz, evet ölüme koşuyoruz bizi kucaklasın ve bir daha bırakmasın diye. O ve ruhum koşuyor aslında, bedenim zaten hiç önemli olmamıştı benim için.

Bedenleri değil, ruhları ölmüş insanların mezarları nasıl olurdu? Zihinlerinde mi bitirirlerdi her şeyi? Peki onlarda öldükten sonra dirilirler miydi? Onları dirilten şey neydi?

Gülüşleriyle küçük kalbimi kandıran adam bu satırlar sana
Beni mutlu ettiğin her an için sana minnetarım
Gözlerinin gözlerimi bulması mutluluğun ta kendisi
Dip'e hoş geldin