Anne?

Ölüm. Gelir ve seni bulur. Lavinia'nın Vaveylası, boğazında düğüm olur.

"Ben sadece... Elveda demek istemiyorum. Hiçbir şekilde." Bir adım attı ve elleriyle yüzümü avuçladı. "Sana asla elveda demem." Gözümden bir damla yaş daha düştü. "Ne demememiz gerekiyor o halde?" Sol yanağı hafifçe yukarı seğirdi. "Sende bu dimağ olduğu sürece, sana asla elveda demem." Ve gülümsedi. Gülümsedim. Gözyaşlarım arasından gözlerini seçmeye çalışırken, gözlerimin bana meydan okurcasına yanmasına karşın gözlerimi kapattım...