- BÖLÜM 1 - GÜNAYDIN ACI

Ben bir renge sahip değilim.
Siyah değilim, beyaz değilim, gri bile değilim.
Rengimi ne gördüm ne de tahmin etmek için çabaladım.
Yalnız saç diplerimden tutulup karanlığa fırlatıldığımı hatırlıyorum.
Ha bir de, karanlığın beni yuttuğunu.
Sonrasıysa siyah değil, kırmızıydı.
Kan kırmızısı.
Gökyüzünü de kırmızıya boyadım kendi kanımla, odamın duvarlarını kanımı akıta akıta renklendirdim.
Derimin rengi kırmızı.
Ben siyah değilim,
Ben acıyım, acının kırmızısı.