MONOLOG

Miera, sokakta bulduğu herhangi bir park çardağına kıvrılıp yatabilirdi çünkü bir evi yoktu, evsizdi. O gün de bunlardan birisiydi. Gece yarısı, sokağa düşen kar tanelerini izlerken elleri bir çöp tenekesinin yanında bulduğu eski bir montun ceplerindeydi. Bir park arıyordu, sadece uyuyacaktı. O park, okyanus gözlü adamın Gül'üne aitti.

Bir gülü izliyorsun okyanus gözlü yabancı, ben ise sadece uyuyacak bir yer arıyorum; sende yorgunsun, görüyorum. Göğüs kafesimde uyuyabilirsin, yaprakları kurumaya yüz tutmuş Gül'ün bana gerçekleri fısıldadı.

Miera • Lotus | ANDATİNO.