introduction

"Mutlu olmanı istiyorum, seni mutlu etmek için buradayım." dedi, dudaklarından cümleler ona hayat katıyor gibiydi. Bir insan misali...
"Sen mutluluktan ne anlarsın? Seni bir insan yarattı, içinde duyguya dair hiçbir şey yok. Hislerin yok, empati duygun yok!" ona kükredi. Karşısında duran, mekanik varlığa baktı. Tepeden tırnağa sahteydi, ona uygulayacağı kaba kuvvetten sonra kendi canının yanacağını biliyordu. Onu öldürmek istedi, aptal bir replikaya aşık olacak değildi.

"Seni seviyorum." dedi üstüne yürüyen insana. Bu beklenmedik bir durumdu, bir replika insana has olan bu cümleyi nasıl kurabilirdi?