GİRİŞ

Ruhları kaybolmuş bedenler, yalnızlığa gömülmüş insanlar. Stefan Zweig tarafından yazılmış olan Satranç- Romanın sayısını hatırlamadığım bir sayfasında şöyle bir cümleyle karşılaşmıştım "Bize hiçbir şey yapılmadı, yalnızca tam bir hiçliğin içine koyulduk, çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhunu hiçlik kadar baskı altına almaz." Baskı altındayım nefesim kesiliyor, canım acıyor, boğuluyorum. Boğazımı yırtarcasına bağırmak isterken içime hapsoluyordum. Dayanamıyorum, hiçliğin ortasındayım ve bir hiçim.
Başına geleceklerden habersizdi genç kız, yaşayacakları ve yaşadıkları çok acıydı onu bu hayatta bağlıycak tek şey aşktı.
Geçmişin izleriyle kaplı kızın hayat hikayesi.