BİRİNCİ BÖLÜM

Yine çöktüm soğuk duvarların dibine . Sadece gözyaşlarımı akıtarak derdimi döktüm. Onlar suskun ben suskun . Çok güzel anlaştık. Gecenin sonunda ben bozdum sessizliği. Tek şey dedim çok şey anladılar. BİTTİM dedim . Sanki içten içe bana ağladılar. DAYANAMADIM dedim . Sanki içten içe bana acıdılar. YARDIM EDİN dedim. Geriye sadece boş duvarlara vuran yankım kaldı.

Ben ECLAL BAYKAN annesinin dahi önemsemediği acıların sarıp büyüttüğü kalbi karanlık olsa da günün sonunda duvar diplerinde ağlayan kızım.

Bu kızın duvarlara değil de sağlam bir göğse yaslanmaya ihtiyacı var . Gel ve kaldır dizleri yaralı elleri bereli bu kızı.