Prolog

- Jesteś za słodka na palenie. - usłyszałam męski głos za moim plecami.
Bojąc się odezwać postanowiłam przemilczeć jego słowa, licząc że zaraz sobie odpuści.
- Wiesz wydaję mi się, że płakanie samotnie pod dachem starej restauracji w deszczu jest trochę ryzykowne. Normalni ludzie nie wychodzą w taką pogodę na dwór. - powiedział podchodząc bliżej mnie.
- Tak? To w takim razie oboje jesteśmy nienormalni. - powiedziałam patrząc się w coraz bardziej powiększającą się kałuże.