Description
Hırçın dalgalar hiddetle karaya vuruyor, öfkesini kum tanelerine doğru savuruyordu. Yelkovanın her akrebin üzerine devrilişinde gök biraz daha hüzünle buğulanıyordu. Kara çarşaf semaya iyice çekilmiş, ay hüzünle gülümsüyordu yeryüzüne. Kadir sıkıntıyla çattığı kaşlarıyla hırçın dalgaları süzüyordu. Her dalganın karaya vuruşu onun kalbine inen bir çekiç darbesi gibiydi. Kalbi hüzünle kasılıyor, mazinin acısı göz bebeklerinde kol geziyordu. O sırada heybetli omzunda hissettiği naif dokunuşla çatık kaşları havası sönen bir balon gibi düzleşti. Omzundaki el aslında kalbine dokunuyordu. Ondandı bu huzurun sebebi. "Kadir." Ve bu ses huzurun kuytularında gizlendiği bir ninniydi. En hüzünlü günün akşamında onu huzurla uykuya daldıran bir ninni. Heybetli vücudunu o huzurun kaynağına çevirdi usulca. "Liya." Hikaye yayınlanma tarihi:15.02.2021
1. Yemen
