Proloog

"I excused u for a while, While I'm wide-eyed and so damn caught in the middle. Yeah, I might seem so strong. Yeah, I might speak so long. I've never been so wrong. Have you wondered for a while. I have a feeling deep down you're caught in the middle...''

De woorden hoor ik nog elke dag in me hoofd. Zijn woorden...het ergste is dat ik weet dat hij ze meent. Ooit het gevoel gehad dat jij je machteloos voelt, dat je niet weet wat er zal gebeuren als je hem weer ziet? En zeker wanneer je het bij twee mensen voelt. Je biologische vader waarvan er verwacht wordt dat hij onvoorwaardelijk van je houd en trots op je is. En de liefde van je leven die een keuze moet maken tussen zijn carrière en zijn liefde voor jouw.