Εισαγωγή

«Είσαι χαρούμενος;»

«Ναι..θέλω να πω, έχω την Κάθριν, την μικρή, τελείωσα την σχολή που ήθελα από πάντα...έχω όσα χρειάζεται κάποιος για να είναι χαρούμενος..»

»εσύ είσαι χαρούμενη;»

«Εμ..ναι..πρέπει να φύγω...»

Γυρνάω την πλάτη μου σε αυτόν, αλλά ακόμα νιώθω το βλέμμα του να με καίει.

Όσα χρόνια κι αν περάσουν η αίσθηση παραμένει ίδια, αν και όχι πια τοσο οικεία.

Το χέρι του κρατάει το δικό μου και με γυρνάει, ώστε τα πρόσωπα μας να είναι απεναντι το ένα στο άλλο.

«Τι κάνεις;»

«Δεν έπρεπε να σε άφηνα να φύγεις..»

Ενώνει τα χείλη μας και η γεύση μέντας και αλκοόλ που αφήνουν τα χείλη του, είναι...αυτό που χρειαζόμουν..