Description
Genç adam derisini kopartır gibi elini saçından geçirdi dişlerini bastırarak kıza yaklastı "Tamam bugünü unutalım ,yine eskisi gibi sen benim ufaklığım ben senin poyraz abin olucam ,tamam mı" Abinim kelimsini öyle bir bastırmıştı ki arya onun altındaki imayı anlamıştı. Onun keskin gibi sözleri aynı bir hançer gibi kalbine saplanmıştı .söylediklerinin altında eziliyordu ama kendisi her zaman ki gibi takındığı tavrı sergileyecekti ezilen ,acı çeken ,darbe alan ruhuna bin bir kılıfla bastırıp güçlü ,dik duran arya olacaktı bu sözlerin altında kalmayacaktı içi yansada sadece kendisi görsün yeterdi baskasinin ona acımasına ya da acısını görmesini istemiyordu , Poyraz aryayı arkada bırakıp kapıya yöneldi Arya mimklerini sertleştirip , özgüvenli kendinden emin bir ses tonuyla "Sen bana ister ufaklık de ama ben sana abi demiycem " Öfkeli bir şekilde bakışlarını aryaya çevirdi ,poyrazin yeşil gözlerini gri bir dumana bulanmış bir şekilde etrafını çevreleyen siyahın tonu her daim öfkesini saçıyordu . keskin ve acımasız bir şekilde bakıyordu ,yüz hatları sertleşmişti çenesinde ki kemikler bile gözüküyordu bu durum aryanın ürpermesine sebep olsada bozuntuya vermemeye çalıştı , devam etti konuşmasına "Sen benim abim falan değilsin" bastırarak söyledi her harfini bu cesaretin kendisine nerden geldigi bilmiyordu ,ne olucaksa olsun istiyordu artık Poyraz gürültulu bir şekilde kapıyı çarpıp çıktı aslında çarptığı şey aryanin umuda tutundugu kalbiydi çok acıyordu canı ,hayaleri kırılmıştı belki kelimsinin ihtimalini bile küçük bir umuda yerleştirmisti oysa sonra kendi içinden 'gerci hoş annem bile beni hor görürken başkasının kendini sevebilecegi ihtimalini aklından geçirdiği içine kendini sucluyordu tam bir ahmağim diye içinden geçirdi,
sabah
