story about

Bir dünyam vardı sadece, nefes almak kolaydı
yaşamanın zorluğu kadar.

İki dünya arasında paslı bir anahtardım, kapım yoktu kapatıp kendi başıma kalacağım; kimseler girmesin diye kilitleyip zihnimi boşaltacağım...
Bu dünyaların anahtarı da bendim, kapısı da.
Nefes almak için bir dünya da yetmemiști, iki dünya da.

Böyle kapkaranlık sokaklarda kayboluyordum, zamanım tükeniyordu ama beni arayan da yoktu.

Herkesin anısından silindiğim bir gece vakti,
ben kaldım öylece ve o gitti.

EPHUSTICA