零 / her son bir başlangıçtır

burada bir çiçek var, hüznün gözyaşlarıyla birazcık ıslanınca bile şeffaflaşan bir çiçek. onu göremiyorlar, acısını bilmiyorlar. fakat görünmemek aslında orada olmamak mıdır?

iki farklı zaman dilimi ama kötülük birbirinin taklidi. zincirlere vurulmuş iki yürek ve onları saklandıkları yerlerden umuda kavuşturacak sevgileri...

©jisakura | Ağustos 2020