Description
~Η ιστορία του Diego και Pierre~ Να σου λείπει κάποιος δεν έχει σχέση με το πόσος καιρος έχει περάσει από όταν συναντηθήκατε ή από πόσος χρόνος έχει περάσει από όταν μιλήσατε. Είναι εκείνη τη στιγμή που κάνεις κάτι και έυχεσαι να ήταν εκεί μαζί σου. Να συναντιόμαστε πάντα με χαμόγελο, γιατί το χαμόγελο είναι μόνο η αρχή. ----------------------------------- <<Έχω δει τον τρόπο που με κοιτάς, όταν νομίζεις οτι δεν σε βλέπω.>> Τον ακούω να λεει από πίσω μου, γυρίζω απότομα και τον βλέπω να με κοιτάει με αυτό το βλέμμα που με σκλαβώνει. <<Τι, τι λες δεν σε καταλαβαίνω;>> <<Ξέρεις τι λέω Diego>> << Δεν ξέρω, όχι.>> <<Όπως και τότε, το βλέμμα σου είναι το ίδιο.>> Πήγα να φύγω όμως με κράτησε απο μπράστο μου, η ανάσα του με έκαιγε. Δεν ήξερα τι να κάνω, να μείνω ή να φύγω; Δεν μου έδωσε περιθώριο να σκεφτώ και με φίλησε, εκεί στη μέση του κλειστού δρόμου.
Chapter 1
