TANITIM

Hücrelerime kadar kıyıldığımı hissettim, paramparça olup toz taneleri kadar görünmez oldum. Ben oldum, hissettim ama o görmedi. Neden bunu en başında söylememişti.
"Belki" kelimesiyle kanat çırpan kalbim kafesinden çıkmadan, o kafesin demirlerine çarparak en dibe düşmüştü.
Akan kanı hissedebiliyordum.
O akan kanın bütün bedenime bir hastalık gibi yayıldığını.

O kadar zorla gülümsedim ki, dudaklarım kanadı ama o görmedi.

Sessiz bir gülüş dudaklarından firar ettiğinde bu gülüşü canımı yakmıştı.

.....

Bu çoğrafya umutla harlanmış olsa da hayatları yarım bırakmaya and içmiş gibiydi.