Prologue

Sabi nila kapag nahihirapan ka na huwag kang sumuko. Pero paano kapag sobra sobra na ang sakit na mararamdaman mo. Paano kapag durog na durog ka na? Lalaban ka pa ba? O susuko nalang?

Ngunit bakit sa tuwing darating ang punto na gusto mo na tapusin ang lahat parating may darating para sagipin ka? Para patawanin ka. Para makalimutan mo panandalian na may mabigat kang problema at ipararamdam sayo na nasa tabi mo lang siya palagi. At higit sa lahat mahalin ka ng buo kahit alam mong wasak ka na. Meron nga ba?