Prologue

If you want to leave, then leave. 'Di kita pipigilan.

Kasi alam kong may rason kung bakit may gustong umalis o bakit ka aalis.

At alam kong pag may aalis may darating.

Kasi nang umalis ang pinakamamahal kong mama, dumating sya. Sa mga oras na malungkot ako nandyan sya for me. Sa tuwing kailangan ko nang kausap, pag kailangan ko ng pagbubuhusan ng sama ng loob nandyan sya palagi.

Pero lumipas ang mga taon dumating ang araw na iniwan mo din ako. Pero ngayon ay iba. Dapat handa na ako sa mga ganitong bagay. Expected na ang mga ganitong pangyayari. May aalis tapos may dadating tapos pasasayahin ka nung dumating tapos mapapamahal ka then they will leave you. Then uulit ang cycle.

Alam nyo?

Nakakapagod na....