neden kimse sana benzemiyor?

seni kendimden tanıdım çocuk; yüreği sürekli çiğnenen bir yol.
gövdesi acılardan acılara köprü.
biraz öfke, biraz umut, çokça onur olan kendimden.
eğildim, öptüm yıkık alnından.
uzaktın, kıyamadım sessizliğine.
biraz daha dedim, içimden. biraz daha.
gün olur onuru güzel çocuk,
acı da yakışır insanın yüreğine.*