KESİT

Ben gözlerimde binlerce yıldızın ışıltısıyla onun gözlerine bakarken, onun gözleri bir buz kütlesi kadar donuk ve ifadesizdi. Kulağıma eğilip fısıldadığı sözcüklerle adeta beynim bana oyun oynuyormuş gibi hissetmiştim. Ama birkaç saniye sonra oyun olamayacak kadar gerçek olduğunu idrak ettim. O bana sıcak bir yuva, herkesin hayran olacağı bir birliktelik vaad etmiyordu. O bana Takım Arkadaşlığı sunuyordu. İşte tam o anda gözlerimdeki binlerce yıldız bir araya toplanıp tek bir damla olarak göz pınarıma yerleşti. Kulağıma fısıldadığı o cümle hala kanımı dondurmaya yetecek kadar kudretliydi. İşte bana sunduğu hayatın ilk cümlesi şuydu:
-Benimle Takım Oyunu'na var mısın?