yağmur yağıyor, ağlıyor musun?

"Âh Yoonie," diye fısıldadı. Yer yer soyulmuş, kanamış dudaklarının üstünde gezdirdim soğuk ellerimi. Derince bir âh daha çekti titrek nefesleriyle. Gözleri yine kanlanmıştı karşımdaki kırık dökük adamın. Kapadı gözlerini, bilirdim, hep acıdığını söylerdi. Tekrar bir âh daha... "Ben kırılmaya saçlarımdan başladım."

-bekleyişlerin hüznü adına-