Karakterler

Öksürük sesi duymamla gözlerimin oraya çevrilmesi bir oldu. Karşımda duran adamla yanaklarımın ısısı kendini belli etmeye başlamıştı. Gözlerim o hariç her yerde dolaşmaya başladı.

Bu adam Leyla'nın abisi olmalıydı!

Kulağıma gelen ayak sesleri ile gözlerimi oraya cevirmemek için kendimi zor tuttum. Bunumun ucuna gelen gözlüklerimi düzeltip, önüme gelen saç tutamlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım.

Karşımda duran ayakkabılarla kaşlarım hafif çatıldı gözlerimi ona çevirdiğimde bana bakan koyu kahve gözleri ile yutkundum.

Korkutucu ve çekici dedikleri kadar vardı. Yakından gerçekten yakışıklı bir adamdı.

"Sen kimsin? Ne işin var burada?" Sert sesiyle sırt çantama daha sıkı tutundum.

"Ben-" Leyla'nın merdivenlerden indiğini görmemle rahat bir nefes verdim.

"Al canım teşekkür ederim. Seni de buraya kadar yordum, senin sayende bu derstende geçebileceğim. Sözün var bak bir gün kahve ısmarlayacağım ona göre!" Gülümseyerek söylediği sözlerle tebessüm ettim. Elinde tuttuğu ders notlarımı alarak çantama yerleştirdim.
Yanında duran abisini yeni farketmiş olacak ki ona doğru döndü.

"Senin ne işin var abi bu saatte?" Tedirgin çıkan sesiyle bende karşımda duran adama baktım. O gözlerini benden çekip kardeşine bakarak cevabını verdi.

"Hesap sorma, dersine çalış!" Diyerek yanımızdan uzaklaştı. Leyla önüne dönüp gözlerini kapatıp bir kaç cümle fısıldadı.

"Allah'ım nolur! düşündüğüm şey olmasın" gözlerini birden açıp bana bakınca amansızca ona bakakaldım. Sorun yok dercesine bana gülümsedi.

Daha fazla o atmosferde duramayıp çıkışa doğru yürüdüm. Keşke buraya hic gelmeseydim dedim içimden.
Kapıdan dışarıya çıktıktan sonra Leyla'nın bana dönüp sarılmasıyla olduğum yerde kaldım.

"Özür dilerim." Demesiyle kaşlarımı çattım. Benden ayrılıp içeriye girip kapıyı kapattı.

Bunlar ailecek garipti