prologue

Minsan ang sarap isipin na...

Ang sarap mamatay...

Aalis ka sa mundong nagdala sayo ng kasakitan at kalungkutan....

Mawawala lahat ng sakit na naranasan mo

Ang sakit nga lang sa dibdib.....

Tuwing naaalala mo yung mga taong naiwan mo......

Kaso nga lang diba sabi nga nila....

Pag oras mo na wala kanang magagawa

Diba????

Diba?!?!?!

OYYYYY SAGOT!!!!!!!

PALIWANAG NYO SAAKIN KUNG BAKIT AKO IPINANGANAK ULIT!!!!!