Description
Gözlerimi birkaç kez daha kırpıştırıp, tam odamın ortasında duran uzun boylu gence doğru baktım ve ağzımdan sadece iki kelime döküldü: ''Kimsin sen?'' Benim şaşkın ve hafif tedirgin tepkim dudaklarının alayla kıvrılmasına neden oldu. ''Hemen kim olduğunu ve burada, odamda ne aradığını söyle! Yoksa polisi arayacağım!'' diye sinirle ona baktığım da sinir bozucu bir sırıtış yüzünü kapladı ve ilk defa konuştu. ''Kimsin mi?'' Kafasını iki yana doğru salladı ve tekrar güldü. ''Ah, Steph. Beni zaten tanıyor sayılırsın.'' Sinirlerim iyice gerilirken, odamda dikilen yabancıya bir bakış attım. ''Ne, neden bahsediyorsun sen?'' Bakışları anında değişti. Kollarını göğsünde birleştirdi ve kısa bir nefesten sonra konuşmaya başladı. ''Yapma.'' dedi fısıltıyla. Tam gözlerine baktığımda, tuhaf ve tekinsiz bir his tüm vücudumu sardı ve ellerimin titremeye başladığını hissettim. Onda ters bir şeyler vardı. ''...beni tanımadın mı?'' diye devam etti, sahte bir hüzünle. ''Bu eve gelmeden önce yaptığın araştırmada, karşına çıkan o çocuğu hatırlamıyor musun?'' Koyu yeşil gözleri bedenimde gezinmeye başladığında, titremem bir kat daha artmıştı. ''... beni tanırsın sanmıştım. Öldükten sonra insan biraz değişiyor sanırım. Üzücü...'' © Tüm hakları saklıdır. ( DepthOfMe&Kleopattra )
Presentation / Tanıtım
