Başlangıç

Adımını atmıştı, ve görmüştü onu... onyedi yaşından beri görmediği aşık olduğu kadını görünce bir tuhaf olmuştu tabii. 'Hiç mi değişmez bir insan?' diye geçirdi içinden. Ama sonra anladı ki değişmeyen şey o değildi, aşkıydı. Peki o onu hatırlıyor muydu? Umutla girdi içeri.. heyecandan elleri sırılsıklam olmuştu. Kapıyı açtı ve mutlulukla içeri girdi. Ve göz göze geldiler birden... yutkundu ve zar zor konuştu sonunda. "Ecem..." umutla bakmıştı yüzüne. Umutluydu, tâ ki kadından gelen cevaba kadar. "Pardon kimsiniz"