Description
Tumingin ako sa kanya habang tumutulo ang mga luha sa aking mata. Pinuntahan ko siya sa Hospital, nagbabakang sakali na may tyansa pa ako. Kahit sampung pursyento lang ang meron ako. Pinahahawakan ko ito ng sobra. "I love you...Please, tell me you love me too. Kahit konti lang. I will stay" sinabi ko habang pinupunasan ang mga luhang patuloy na umaagos sa aking mata. Natatakot ako kung ano man ang isasagot niya. Pero kailangan ko malaman. He's sitting with his hands folded in front of him, clasped together. He's looking down at the floor. Nasa labas kami ng kwarto ng fiancé nya kung saan naka-confined ito. Nilapitan ko siya syaka lumuhod at hinawakan ang dalawang kamay nyang nakapatong sa hita niya. "Look at me in the eyes and tell me. Please," hindi nya ako matignan. Kaya di ko malaman kung ano ekspresyon ng muka nya sa mga sinasabi ko. Pero naramdaman ko ang tulo ng luha nya sa kamay ko. "I'm sorry" Sabi nya. Lalong tumulo ang mga luha ko pero sapat na ang dalawang salita para bitawan ko siya.
Foreword
