0.0

Koltuktakı bedenine yaklaşıp hafifce dürttüm. Uyanırsa belki kendisi gide bilirdi. Mırıltı seslerinden başka bir tık yoktu. Uyumaya devem ediyordu. Nefesimi dışarı verip kollarını omuzuma attım. Ona yaklaşan vücudum gerilirken yakınlaştıkca gelen kokusu beni daha da geriyordu.

"Hannah?"

"Evet?"

Kafasını bana taraf çevirdi ve gözlerini yüzümde gezdirdi. Daha sonra benim ona söylemem gerekirken onu bana söylediği sözle olduğum yerde kaldım.

"Çok güzel kokuyorsun"

~13.08.19
~18.11.19