Πρόλογος

Δεύτερο βιβλιο.

«Αλέξη;»

Μια γνώριμη φωνή με σταμάτησε στην μέση του δρόμου. Μια φωνή που είχα χρόνια να ακούσω και δεν ήξερα αν ηταν αλήθεια ή απλά η ζωηρή φαντασία μου. Η καρδιά μου σφίχτηκε σαν άκουσα την γλυκιά μελωδία της χροιάς της. Δεν μπορούσε να ήταν στα αλήθεια αυτή. Ήταν όλα στο μυαλό μου. Το φάντασμα του παρελθόντος.

«Δεν είναι αλήθεια» ψιθύρισα στον εαυτό μου και με μια στροφή γύρισα να κοιτάξω προς τα πίσω

Μα σαν τα μάτια μου συνάντησαν δυο γνώριμα δεν μπορούσα παρά να την κοιτάξω σαστισμένος.

«Μικρή;»