Description
18 yaşlarını doldurduklarında çıkmak zorunda oldukları yetimhaneden ayrılmak için tüm zorluklara göğüs geren 5 AHBAP her şey düzelecek diye düşündükleri sırada gelen bir mektupla tüm hayatları alt üst olur. Evleri, yuvaları zannettikleri o yetimhanenin aslında mezarları olduğunu öğrendiklerinde yaptıkları tek şey, birbirlerine sarılıp birbirlerini korumalarıdır. 🕊 "Lütfen," dediğimde sesim titriyordu. "Lütfen bana bunun doğru olmadığını söyle, lütfen." Kafasını iki yana salladığında bana eskisi gibi bakmadığını o an fark ediyordum. "Sana asla yalan söylemem Kumsal." Bunu derken sesinin çatallı çıkmasına şaşırırken söylediği cümleye de bir o kadar sinirlenmiştim. " Bu zamana kadar yaptığın tek şey yalan söylemekken, şu an bana yalan söylemeyeceğini söylemen kadar saçma bir şey var mı Deniz?" O kadar sinirliydim ki sesim tüm sokakta, yağan yağmurun altında yankılandı. "Ben sana güvenip, sırtımı sana yaslamışken, meğer sen o ânı beklemişsin." Duraksadım ve gözümden akan yaşı elimin tersiyle silip burnumu çektikten sonra devam ettim. " Sırtımı dönmemi ve hayattan aldığım yaralar yetmezmiş gibi sende bende yara açmayı beklemişsin." 🕊