∞0∞

∞

"Cam kırıkları bana ait değil... belki de kuma dönüşen benimdir. O kadar ki bazen yaşadığım gerçeklikten emin olamıyorum. Başkalarının hayatlarını çalıyormuş gibi bir his var içimde."

Bir süredir içinde tuttuğu nefesi verdi. Başını eğip ter içinde kalan parmakları ile biraz daha oynadı.

"Başkalarının hayalleri, başkalarının sevinçleri, başkalarının umutları..."

∞