Description
"rahat bırakın artık beni. Bıktım anlıyor musun? bıktım" diye bağırdım karşım da ki ağa bozuntusuna. "herşeyin bedelini ben ödemekten bıktım. Herkesin yanlışını ben düzeltmekten bıktım. Ailemden bıktım, arkadaşlarımdan bıktım. Ve en çok kimden bıktım biliyor musun Asaf ağa? kendimden bıktım" diye konuştum. Sonlara doğru sesim kısıldı. ellerini Yüzün de gezdirdi. Daha sonra baş parmağını bana doğru sallayarak "Ben ne dersem o Berfin. Bitti. Sözümün üstüne söz söylenmesinden hoşlanmam" dedi. Derin bir nefes alıp " Unutma! Burda ki herkesin hayatı benim ağzımdan çıkacak söze bakar. Ben ne dersem o olur" dedi. dibime kadar girip "sen Berfin Karan. Benim karım olacaksan eğer benim sözlerime itaat ediceksin. Burası Mardin. Burası törenin geçtiği yer ve sen bu töreye uymak zorundasın" diye kükredi... Mardin... 6 yıldır uğramadığım şehir. Ta ki babam arayıncaya kadar.... Tüm hakları saklıdır...
1. zor karar
