Description
Gözlerim karanlığa açıldığında etrafı süzmeye çalıştım fakat erken çöken gece yüzünden ilerleyen saatler neredeyse zifiri karanlık oluyordu. Hiçbir şey görmeksizin yattığım yeri yokladım. Sanırım yataktaydım. Kolumu uzatınca bir bedene dokundum. Sanırım bu da Mahir'di ve biraz sert dokunmuş olmalıyım ki, hareket etmişti. "Bir şey mi oldu?" dedi boğuk sesiyle. "Çok karanlık." dedim acıyla. Hiçbir şey algılayamıyordum. Yatakta bir hareketlilik oldu. Elimi tuttu. "Buradayım, Evren." Elin sıkıca tutup ona iyice yaklaştım ve bedenine sarıldım. "Hiçbir şey göremiyorum. Çok karanlık." dedim tekrar. Gözlerimi kaybetmiş gibiydim. "Korkma, tamam, gel şöyle." Beni kolları arasına aldığında ona iyice sokuldum. Bir kolumu göğsüne atıp onu sarmaladım. "Beni karanlıktan da koruyorsun." "Seni her şeyden korumaya çalışıyorum." dedi sakince. Uykuya dalarken ağzımdan birkaç kelime döküldü. "Kendinden korumana gerek yok." * 12.04.2019
♤Karşılaşma♤
