Prólogo

#1 in HISTORICAL FICTION 11/02/20
March 25 2019 - on going

Isang pangkaraniwang estudyante na namuhay sa nakaraan. Babaeng nagmula sa kasalukuyan ang napadpad sa yugto ng himagsikan. Naroon lamang upang masaksihan ang bawat kaganapan, ang mga kamalian na tugma sa pangyayari ng modernong panahon na dapat iwawasto. Ang mga maling paniniwala na dapat iwaksi. Subalit kailangang alalahanin na walang mababago ni isa sa mga nangyari sa kasaysayan. Isinasaad sa panaginip na lahat ng matututuhan ay dadalhin sa kasalukuyan, ang dunong at kagitingan na magsisilbing armas, kasangga ang nag-aalab na damdamin ng pusong makabayan, ang siyang maghahatid tungo sa tunay na kapayapaan.

Ako'y nasanay na sa takbo ng panahong ito, tulad na rin ng kanilang hangarin

"Maaari po ba akong sumapi?"

Sinong mag-aakala na hindi lang pala iyon ang aking makukuha.

"Malamang ay bulag ang iyong mga nakakasamang tao sapagkat hindi nila makita ang iyong karilagan o marahil sila'y nabulag na dahil sa pagkasilaw sa iyong rikit."

Kapwa namin batid na hindi tugma subalit nagsalitan pa rin kami sumpaan
Kaniyang ipinagtapat na ang tunay na nadarama

"Isang karangalan
Ang maiharap ka sa pulang bandila
Pangako, kailanman
Mamahalin ko'y ikaw, wala nang iba"

Ano ang mangyayari kung magiging malapit ang loob sa mga bayani ng nakaraan lalo na at alam na alam ang kahihinatnan ng mga ito?

Tila panghuhuli ng agila ang dalawang magkatunggaliang panig na magdalo upang pagkaisahin ang mamamayan ng lupang tinubuan.

May pag-asa pa bang ayusin ang pingkian ng kasalukuyan?

Ako si Idianale, ang tagapagsalaysay ng tunay na kaganapan sa kasaysayan.