Description
************ "Kızını kendime aşık edip, evlendik diye kandırdım. Ona sahip oldum. İşkenceler ettim, hakaretler ettim, onu mahvettim ve doğumdan sonra da elinden çocuğunu aldım."derken yüzüne baktığımda her birini anlatırken gözlerinin zevkten parladığını gördüğümde, onun nasıl bir adam olduğunu bir kez daha anlayıp, kızım için tekrar ağlamaya başlamıştım. Ona zarar vereceğinden korkuyor, hastalıklı beyninin nasıl çalışacağını bilmiyordum. Bana yaşattıklarını anlatırken bile keyif alan bu adamın, benden olan çocuğuna zarar verecek olması fikri aklımdan çıkmıyordu. Daha kokusunu bir kez tattığım yavrumun nefessiz kalmasına dayanamazdım. Serdar'ın yüzündeki gülümseme benim ölüm fermanımdı. Şuracıkta ölmek, yok olmak istiyordum. Düştüğüm şu durumdan nefret ediyordum. Ağzımı açıp, söyleyecek tek kelimem yoktu. En çokta bu canımı acıtıyordu. Birçok kez çaresiz kaldığım anım olmuştu ama hiçbirinde bu kadar çaresiz olduğumu hissetmemiştim. "Senden intikamımı aldım Haşim Ozan. Senden intikamımı aldım."diyerek beni fırlatmış, ayaklarına düşmeme sebep olmuştu. Daha önce bu kadar aşağılandığımı hissettiğim bir an olmamıştı. Acıyan dizlerimden çok onurum, gururumdu. Herkesin önünde beni kullandığını söylemiş, hiç acımadan paçavra gibi atmıştı. *********** Bir intikam kaç hayatı daha mahvedebilirdi? Hayatının yalanlarına inat gerçeklerini nasıl oluşturacaktı Aslı? Gerçek neydi? _FadimElifYiğitSemih_
1.bölüm-GİRİŞ
