Description
Gecenin olmayacak saatinde babası tarafından yaralı bir şekilde evine getirilen bu adama dair olan düşüncelerini durduramıyordu. Günde bir kez olsun odasına gelmeden duramıyordu. Merak hissettiklerinin yanında gülünç kalırdı. Araf'a benzer bir yerdeydi. Bilinmezliğin ortasında, naif kalbi direnmeye çalışıyordu. Dudakları arasından firar eden titrek nefesle, gözleri birkaç saniye olsun açılıp kapandı. Bal gözleri açıldığında beklemediği bir şey oldu. Gökyüzünün tamamını kapsayan gözler yavaşça açılıyordu. Dudakları aralanmışken, elini kumral tutamlardan çekti. Sır adamın kaşları çatılıyordu. Yüzünde acı çektiği kendini ele veriyordu. "Su." Fısıltıyla çıkan sert sesi karşısında ne yapacağını bilemedi. Usulca başını salladı. Yine de yerinden kalkmakta başarılı olamadı. Çeşm-i cihan gözlerinin efsunundan kurtulamadı. Bal gözleri bütün dünyayı barındıran gözlerinde takılı kaldı. Balın Duman & Karan Barlas
Prolog
