PROLOGUE

Madalas mapanaginipan ni Viryl ang sarili at ang isang lalaking nagngangalang "Ed". Malinaw ang lahat maliban sa mukha nito-that faceless man made her shiver every time she woke up. Natitiyak ni Viryl na hindi iyon si Jordan, her fiancé. It was someone else.

Binabagabag siya ng mga imaheng iyon, it felt like a lost memory than a dream. It was vivid, detailed at pakiramdam niya ay totoong nangyari. Dahil sa nangyaring aksidente habang nasa Ilocos siya, she suffered from Selective Amnesia at may pangamba siyang ang mga nakikita sa panaginip ay ang mga nawawalang alaala. Kung totoo ang mga iyon, isa lang ang nais niyong ipahiwatig-she had an affair with that man.

Hanggang sa nakilala niya si Dave na tila binuhay ang lalaki sa panaginip. Isa itong Executive Producer na lumapit sa kaniya para gawing pelikula ang nobelang isinulat ng nobya nitong si April. Nagbabakasakali si Dave na mabawi ang nobya sa lalaking nakatakda na nitong pakasalan sa oras na mapanood nito ang pelikula.

Labis na ipinagtataka ni Viryl kung bakit may pagkakahalintulad ang mga napapanaginipan niya at mga senaryo sa nobela. Hanggang sa napagtanto niyang nililinlang lang pala siya ng kaniyang isipan dahil ang mga napapanaginipan niya ay mga senaryo sa librong nabasa lang pala niya bago siya maaksidente. Pero habang tumatagal na nakakasama niya si Dave, tila ninanais na niyang sana totoo nalang ang mga panaginip at hinihiling niyang sana siya nalang si April.