Prologue

'I am scared to love you, but I am even more scared of walking away,'
____
Als hij zijn hand weg haalt maak ik onbewust een protesterend geluidje.
Mijn ogen schieten geschrokken open en ik kijk hem recht aan, terwijl ik de hitte naar mijn wangen voel stijgen. Hij grijnst speels, maar hij houdt zijn blik op de grond gericht. Om zijn aandacht weer terug te krijgen leg ik mijn hand op zijn schouder. Dat idee werkte sneller dan ik dacht. Zijn blik schiet naar zijn schouder en dan naar mij. Alleen het verschil met net is dat zijn ogen twee seconden geleden een soort ijzig blauw waren geweest, maar nu, nu zijn ze veranderd in goud, puur en puur goud.

Mijn ogen worden groot. 'Dat kan niet! Dit- dit is onmogelijk!'