Prolog

Przyjaźniliśmy się w czwórkę odkąd pamiętam. Byliśmy dla siebie czymś więcej niż znajomymi, byliśmy rodziną. W wieku szesnastu lat zakochałam się w jednym ze swoich przyjaciół jednak on nigdy mnie nie pokochał. Na złość mu i sobie zaczęłam umawiać się z chłopakiem, którego uważał za swojego brata. Pokochałam go z czasem, lecz czy to wystarczyło żebym zapomniała o swojej pierwszej miłości?
"Jeśli kiedykolwiek powiem Ci, że Cię kocham, a Ty nie będziesz czuł tego samego to okłam mnie. Nie chcę żyć w świecie, w którym mnie nie kochasz"