Description
Azra hergün olduğu gibi, kafeden en son çıkmış kapıyı sıkı sıkı kilitlemişti. Ağır adımlarla kendini adeta sürükleyerek eve gidiyordu.Bugün kafe baya yoğundu.Annesi ve babası ona evi ve kafeyi bırakmış, dünya turuna çıkmışlardı.Yurt dışından pek gelmezlerdi.Bu duruma alışmıştı artık Azra. Yanından siren çalarak ardı ardına geçen polis arabalarına bakıp "hayırdır ınşAllah" deyip yürümeye devam etti. Evin sokağın da gördüğü Selma teyzesinin tombul ellerini öpüp sarıldı.Biraz hal hayır sorup eve geldi. O an kapısı alacaklı gibi çalınmaya başladı. Biraz korku biraz da telaşla kapıya koştu. Ne ara kapıyı açtı ne ara ağzına kapanan elle kapıya yaslanmış buldu kendisini anlayamamıştı. "Şşş"dedi kömür karası gözlü adam.Terden saçları alnına yapışmış,koşmaktan olsa gerek nefes nefese kalmıştı,göğsü şiddetle inip kalkıyordu. Korkudan gözleri kocaman olmuştu azranin karşısındaki adama ne olduğunu anlamaya çalışır gibi bakıyordu. Tekrar siren sesleri duyuldu sokakta. Azra bağırmak için adamın elini ısırıp bir çığlık attı.Kapiya ulasmamasi için ellerini kendi eliyle hapseden adama korkarak baktı, diğer el yine kapanmıştı ağzına . Adamın nefesi boynunu yalayıp geçiyor, teni ürperti birazda korkuyla titriyordu. ""Şşş sakin ol küçük,polisler gitsin çıkacağım.Şimdi sesini çıkarma." dedi nefesini azranin boynuna üflerken...
Korku(1.Bölüm)
